Home » Blog

Blog

…εν είδει αυτοτελούς ενότητας

Posted by Yannis Stefanakis on 14 October, 2018 in Κείμενα, Κείμενα Ζωγραφικής | 0 comments

Ο Γιάννης Στεφανάκις, παλιός φίλος και συνεργάτης, χρόνια τώρα παραμένει ασυμβίβαστα νεανικός μεν, νεανικά ανικανοποίητος δε. Παραμένοντας εντέλει το ίδιο αυστηρός και με τον εαυτό του και με τους άλλους. Χαράκτης-ζωγράφος, ζωγράφος-ποιητής, εκδότης, δημιουργεί εικόνες και κείμενα σαν να διερωτάται γιατί τα θρανία των παιδικών μας χρόνων παραμένουν έτσι αβάσταχτα λυπημένα, γιατί οι σταυρωμένοι άνθρωποι δεν ανασταίνονται στο τέλος, γιατί οι ενθουσιώδεις ποδηλάτες, όσο κι αν ανεβαίνουν στα σκοινιά του ουρανού, δεν καταφέρνουν ποτέ να φτάσουν τα σύννεφά του. Πάντα τα υψηλά κτήρια θα φράζουν τον ορίζοντα, σαν σταχτιές ελεγείες της μεγαλούπολης, πάντα τα γυμνά κορίτσια θα σεργιανούν φοβισμένα τις νύχτες και ο Ιωάννης ο Πρόδρομος θα προσφέρει σιωπηλός το κομμένο του κεφάλι στη Σαλώμη. Οι τοίχοι των κλειδωμένων σπιτιών θα είναι πάντα μυστικές οθόνες για να προβάλλονται όνειρα ή εφιάλτες από το μέλλον, εφιάλτες ή όνειρα από το παρελθόν. Για τα όνειρα ή τους εφιάλτες του παρόντος δεν ήρθε ακόμα η ώρα να μιλήσουμε. Ο Στεφανάκις παραμένει τρυφερός και ευαίσθητος επειδή η τρυφερότητα φτιάχνεται από ατσάλι σαν burin του χαράκτη που είναι έτοιμο να ιστορίσει τα θαύματα και τις τραγωδίες του κόσμου. Η πολυεπίπεδη δουλειά του δημιουργού αυτού εκτείνεται από την ξυλογραφία και την μονοτυπία ως την καλλιτεχνική εκτύπωση-έκδοση, την εικονογράφηση της ποίησης, την ζωγραφική, το εικαστικό περιβάλλον, την καλλιτεχνική περφόρμανς, την διοργάνωση εκθέσεων, την ποίηση, το πολιτικό και το πολιτιστικό σχόλιο, την ακτιβιστική παρέμβαση, κ.λπ. Ο Γιάννης Στεφανάκις είναι καλλιτέχνης επειδή είναι πολίτης και είναι πολίτης επειδή παραμένει άνθρωπος με ευαισθησίες, ανησυχίες και ερωτηματικά. Οι πιο πρόσφατες συνθέσεις του, μερικές από τις οποίες παρουσιάζουμε στην πάντα φιλόξενη Ελληνοαμερικανική Ένωση εν είδει αυτοτελούς ενότητας, κυριαρχούνται όλο και περισσότερο από τον ζόφο που έχει κατακαθίσει στην πατρίδα μας. Φόβος μαζί αλλά και περιφρόνηση, πικρία αλλά και ελπίδα για μια καινούρια αφετηρία. Όνειρο τέλος ότι η επιθυμία και η άδολη ηδονή θα μπορούσαν να εξαγνίσουν και να απελευθερώσουν έναν κόσμο που βουλιάζει στην παράνοια και τη βία. Η τέχνη η ίδια δεν είναι εξάλλου η πιο μεγάλη ευκαιρία για ανατροπή και ελευθερία; Μάνος Στεφανίδης Επιμελητής της έκθεσης 18/3/2018 For many years now, Yannis Stefanakis, an old friend and collaborator, has persistently remained uncompromisingly youthful but also youthfully unsatisfied. And above all, he has remained equally hard on himself and on others. A printmaker-painter, a painter-poet, a publisher, he produces images and texts as if wondering why the classroom tables of our childhood are still so unbearably sad, why those that have been crucified are not resurrected in the end, why the enthusiastic cyclists keep climbing up the ropes to the sky [FP1] but never make it to the clouds. The tall buildings will always obstruct the horizon, like ashen elegies to the metropolis, the naked girls will always saunter about fearfully in the night and John the Baptist will be silently offering up his cut off head to Salome. The walls of locked up houses will always be secret screens, on which are projected dreams or nightmares of the future, nightmares or dreams of the past. As for the dreams or nightmares of the present, the time hasn’t come yet to talk about them. Stefanakis remains tender and sensitive, because tenderness is made of steel, like the printmaker’s burin about to illustrate the miracles and tragedies of the world. The versatile work of the artist extends from...

Παλίμψηστο εννοιών

Posted by Yannis Stefanakis on 14 October, 2018 in Κείμενα, Κείμενα Ζωγραφικής | 0 comments

Ο Γιάννης Στεφανάκις είναι πρωτεϊκός: ζωγράφος, χαράκτης, ποιητής, τυπογράφος, εκδότης. Στα έργα του συνδυάζει την χαρακτική με την ζωγραφική και την αφήγηση με την εικόνα. Επιχειρεί να συμφιλιώσει τις πολυκατοικίες με τα δέντρα, τους ανθρώπους με τα ζώα, τη μοναξιά με την επικοινωνία, την μελαγχολία με την ελπίδα, την ουτοπία με την πραγματικότητα. Αθεράπευτα δονκιχωτικός καλλιτέχνης, κινείται συνεχώς ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, το όνειρο και την καθημερινή ζωή. Ζωγραφική στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και χαρακτική στην καταξιωμένη αίθουσα τέχνης του «Τεχνοχώρου» παρουσιάζονται ταυτόχρονα στην προσπάθεια να αναδειχθεί ακριβώς το πρωτεϊκό στοιχείο του εικαστικού, αλλά και η εσωτερική συνάφεια του έργου του. Οι δύο πολιτιστικοί φορείς συνεργάζονται με σκοπό να παρακινήσουν τον θεατή σε φυσική και νοητή μετακίνηση ανάμεσα σε δύο χώρους τέχνης, την Γκαλερί Κέννεντυ της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης και τον Τεχνοχώρο. Αυτή η νοητή μετακίνηση εντός και εκτός των δύο γκαλερί – πόλων από τη μια απηχεί την αμφιταλάντευση του καλλιτέχνη ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα και από την άλλη προσκαλεί τον θεατή να αποφασίσει ποια από τις δύο εκδοχές ζωής θα επιλέξει. Λεωνίδας Φοίβος Κόσκος Hellenic American University Yannis Stefanakis is protean: painter, printmaker, poet, typographer, publisher. In his works he combines printmaking with painting and storytelling with images. He ventures to reconcile blocks of flats with trees, people with animals, loneliness with communication, melancholy with hope, utopia with reality. An incurably quixotic artist, he is constantly moving between the real and the imaginary, the dream and everyday life. The parallel exhibition of his paintings at the Hellenic American Union and his prints at the prestigious Technohoros Art Gallery reflects an attempt to highlight precisely this protean dimension of the visual artist, as well as the inner cohesion of his work. The collaboration of the two cultural institutions aspires to prompt the viewers to a physical and notional motion between two art spaces, the Kennedy Gallery at the Hellenic American Union and Technohoros. This notional motion in and out of the two galleries–poles is echoing, on the one hand, the artist’s oscillation between dream and reality and inviting the viewers, on the other hand, to take a stand and decide which of the two versions of life they shall choose. Leonidas Phoebus Koskos Hellenic American...